[¶1 of 4] Prope
Portam Capenam, parva puella
humī sedēbat. Hīc māter eius cotidiē
florēs viatoribus
vendēbat. Puella Viam Appiam attente spectābat, quod iuvenēs spectābat. Iuvenēs saepe
florēs, quōs uxoribus aut
amīculīs dabunt, emunt. Ubi iuvēnem conspicit, puella prō matre eum
indicat. Iuvenis
pallium cum
ploxenō gerit, quamquam diēs calida erat. Hic iuvenis solum ad terram specāvit.
"Visne florēs emere?" puella iuvēnem rogāvit.
Iuvenis caput tollit. "Gratiās agō, sed nolō hodiē florēs emere," dixit.